Carte blanche bij Point Contemporain bij Eko Sato

Geplaatst door Roland Mallet op

Van 21 april tot 8 mei 2021 presenteert Galerie Eko Sato de tentoonstelling "The Garden of Eternity" met de kunstenaars Jonathan Bréchignac, Sophie Deltombe, Clémentine Dupré, Léo Fourdrinier, Lucie Linder, Maud Louvrier - Clerc, Rachel Marks en Heloïse Rival. Dit evenement is een carte blanche voor Point Contemporain onder leiding van de curatoren Valérie Toubas en Daniel Guionnet.

"Dus laat bij de ingang van deze tuin van de eeuwigheid je gedachten aan het absolute achter, je geloof in de beheersing van de tijd", vertellen ze ons. Niets van dat alles bestaat hier. De fantasie van het eeuwige leven wordt weergegeven in de vorm van symbolen, die, net als de cipres of de kraanvogel in de Japanse cultuur, een lang leven vertalen. Onsterfelijkheid kan ook worden geconsumeerd door blauwe gember of bepaalde paddenstoelen. De landschappen van de berg Yoshino, die vaak bedekt zijn met kersenbloesems, worden gewaardeerd als een toevluchtsoord waar de tijd geen vat heeft en waar de kunsten intenser tot uiting komen dan elders. Want dit is ongetwijfeld een van de sleutels tot onsterfelijkheid: het wordt gevonden in de taal van dichters en kunstenaars, in de creativiteit van de geest, wanneer het bestaan ​​zelf overgaat in de immanentie van de natuur, door haar contemplatie en viering, in de uitdrukking van haar schoonheid, zijn complexiteit en zijn mysteries ... "

Maud Louvrier–Clerc presenteert het canvas Architecture réelle, Architecture virtuelle 9 uit de gelijknamige serie die te vinden is in het boek Empreinte durable gepubliceerd in 2021 door Editions Lord Byron.

“Als een exoskelet”, vertelt de kunstenaar, “vormt een raster van nylondraad een centrale compositie waarin verf al dan niet zal vastzitten. De aantrekkelijkheid van zijn structuur trekt feeds aan die die van sociale netwerken weerspiegelen. Het raster symboliseert de pixelvorming van ons leven en zijn vulling, zijn evolutie. Vrijwillig of zonder onze medeweten, dankzij cookies, worden de beperkingen van ons dagelijks leven inderdaad voor altijd geïntegreerd in een virtueel collectief geheugen, dat elke dag groeit. Oneindige architectuur, deze opname van onze gegevens vereeuwigt ze maar verandert hun identiteit. ​

0 reacties

Laat een reactie achter

Opmerkingen moeten worden goedgekeurd voordat ze worden gepubliceerd