Paul Vergier. L'espace du manque, Parijs, Éditions Lord Byron, 2025
Eerste editie
Oplage van 350 exemplaren
Hardcover, 23 x 27,5 cm, 232 pagina’s
Drietalige editie: Frans, Engels, Duits
Vertalingen door John Barrett, Regine Herrmannsdörfer, Charlie Louth, Olivier Mannoni en Jeffrey Probst
ISBN: 978-2-488446-01-3
Paul Vergier. L'espace du manque is de eerste monografie die de afgelopen twintig jaar van het werk en de carrière van schilder Paul Vergier documenteert.
Het boek bevat een voorwoord van Emmanuelle Lequeux, evenals teksten van Jean-Michel Alberola, Peter Sloterdijk en Pierre Wat.
“Zeker, Vergier is geen dichter, maar hij deelt met hen die schrijven het vermogen om in de daad te ervaren wat componeren betekent: wanorde tot arbeid maken, zorgen dat interacties plaatsvinden, dat de kas of het doornstruweel die plaats wordt waar, juist door de beperking, een relatie ontstaat. In de kas, in het doornstruweel, in de verblindende verstrengeling die de kunstenaar tegemoet treedt, ordent zich een wereld onder de werking die schilderkunst heet, en opent zich. Hij is daar, beschikbaar: hij wacht op zijn gasten. Misschien zijn zij reeds daar, achter het gordijn.” (Fragment uit de tekst van Pierre Wat)
Paul Vergier, geboren in 1976 in Valréas, is een Franse kunstschilder die woont en werkt in Grignan, in het departement Drôme. Hij volgde zijn opleiding aan de École des Beaux-Arts in Marseille en vervolgens aan de École Nationale Supérieure des Beaux-Arts in Parijs, in het atelier van Jean-Michel Alberola. Zijn werk is tentoongesteld in talrijke galeries, waaronder Galerie Nathalie Gaillard in Parijs, Sono-Art Gallery in Seoel, galerie lorch + seidel contemporary, galerie Béa-Ba in Marseille, galerie Eric Linard in La Garde-Adhémar en H Gallery in Parijs, die hem vertegenwoordigt.
Jean-Michel Alberola, geboren in 1953 in Saïda, Algerije, is een Franse schilder, graficus, beeldhouwer en fotograaf. Hij woont en werkt in Parijs. Van 1991 tot 2018 was hij docent aan de École des Beaux-Arts in Parijs. Zijn werk is vaak tentoongesteld, onder meer in galerie Templon (die hem sinds 1982 vertegenwoordigt), maar ook in het Centre Dominique-Vivant Denon, het Louvre, het Palais de Tokyo in Parijs, en in vele instellingen in binnen- en buitenland. Zijn werk maakt deel uit van talrijke collecties, waaronder de Fondation Cartier in Parijs, de Ludwig-collectie in Aken, het Centre Georges Pompidou in Parijs, het Musée d’Art Moderne de la Ville de Paris, het Musée des Beaux-Arts in Saint-Étienne en het Carré d’Art in Nîmes.
Emmanuelle Lequeux is sinds 2005 cultureel journaliste bij de krant Le Monde (tentoonstellingsrecensies, reportages en onderzoeksartikelen over de kunstwereld). Sinds 2003 is zij bovendien hoofd van de rubriek Tentoonstellingen bij het tijdschrift Beaux-Arts (internationale reportages, portretten en interviews met kunstenaars en kunstprofessionals, onderzoek naar de kunstmarkt).
Peter Sloterdijk, geboren in 1947, is een Duitse filosoof en essayist. Hij is hoogleraar filosofie en esthetiek aan de Hochschule für Gestaltung in Karlsruhe, waar hij tussen 2001 en 2015 ook rector was. Daarnaast doceert hij aan de Academie voor Schone Kunsten in Wenen. In 2007 werd hij benoemd tot lid van de Akademie der Künste in Berlijn, in de afdeling Literatuur.
Pierre Wat, geboren in 1965, is een Franse kunsthistoricus, kunstcriticus en hoogleraar. Hij was docent hedendaagse kunstgeschiedenis aan de universiteit François-Rabelais in Tours, wetenschappelijk adviseur aan het Institut National d’Histoire de l’Art, en docent aan de universiteit Aix-Marseille I en aan de École du Louvre. Sinds 2010 doceert hij hedendaagse kunstgeschiedenis aan de universiteit Paris I Panthéon-Sorbonne.