Raphaëlle Ricol

Raphaëlle Ricol. Vers ta Terre, Paris, Éditions Lord Byron, 2024

1e editie
Oplage van 250 exemplaren
Harde kaft, 22 x 28 cm, 96 blz.
Tweetalige Frans-Engelse editie
Vertaald uit het Frans door John Barrett
ISBN : 978-2-491901-91-2

De catalogus Raphaëlle Ricol. Vers ta Terre documenteert de solotentoonstelling van de kunstenaar in de Galerie municipale Julio Gonzalez in Arcueil, die loopt van 10 januari tot 15 maart 2025. De tekst is van Richard Leydier. Het werd geproduceerd met de steun van het gemeentebestuur van Arcueil.

Raphaëlle Ricol, geboren in Lyon in 1973, woont en werkt in Parijs en Tours. Ze studeerde eerst grafische vormgeving en daarna fotografie voordat ze in 2001 begon als autodidactisch schilder. Ze haalt haar inspiratie uit een breed scala aan bronnen, waaronder strips, manga, cartoons, urban art en klassieke schilderkunst, en niet te vergeten de wereld om haar heen. Ze heeft groepstentoonstellingen gehad in de Conciergerie in Parijs, “A triple tour : Collection Pinault”, in de Abdij van Auberive (2013), Lieu Unique in Nantes (2012) en de Salomon Foundation (2010), en was een van de opkomende kunstenaars die geselecteerd werden voor de tentoonstelling ‘Dynasty’ in het Musée d'art Moderne de la Ville de Paris en het Palais de Tokyo in 2010. Ze is ook de winnares van de vierde editie van de Prix Jean-François Prat (2015).

“Op weg naar jullie aarde”. Deze titel is als een strijdkreet. Maar welke strijd moeten we voeren? Er zijn veel manieren om dit te lezen en te bekijken. Schilderen heeft wortel geschoten in ons sinds de komst van onze omgeving: Natuur, Aarde, Lucht, Water, Vuur... Voordat ik schilder, vergeet ik mezelf zoveel als “dood aan mezelf” (de brief van Paulus). Als ik begin te schilderen, gebeuren er mensen en dingen. Toevallig of essentieel. Het is alsof het geleidelijk een leven lang duurt. Zonder terugkeer. Als kunst wordt gescheiden van het dagelijks leven, ontwortelt ze zichzelf. Daarom hebben de werken geen ondertitels, maar intenties die de noodzaak weerspiegelen. Een kleurrijke en brutale cocktail van zwarte humor die grenst aan cynisme, en bewondering voor een krachtige Natuur tegenover een mens die soms strijdlustig is en vervreemd door paradox (Raphaëlle Ricol, juli 2024).

Richard Leydier is tentoonstellingscurator, kunstcriticus, voormalig hoofdredacteur van het tijdschrift Art Press en hoofdredacteur van het tijdschrift AVC. In deze hoedanigheid heeft hij een groot aantal monografieën geschreven over uiteenlopende kunstenaars als David Altmejd, Bernhard Martin, Georg Baselitz, Vanessa Beecroft en Ernesto Neto. Hij is de auteur van verschillende boeken over onder andere Ronan Barrot, Marc Desgrandchamps, Jean Messagier, Jonathan Meese en François Rouan.